151. Zaczynamy życie we czworo...

Dziewczyny, wielkie podziękowania za odwiedziny i komentarze pod ostatnim postem. Wiele ciepłych słów popłynęło. Przyznam, że dostałam skrzydeł czytając jak cudna jest Amelka… Dla nas jest idealna, obie z Andy są idealne. I tym przyjemniej jest czytać tak wspaniałe komentarze.
Bardzo dziękujemy :)

Witam również nowych obserwatorów... Mam nadzieję, że nie będziecie się z nami nudzić. A być może nawet trochę polubicie naszą czteroosobową rodzinkę ;)


***


Mija prawie dwa tygodnie...
Teściowa, która była niezastąpiona niestety wraca do domku :( Czas na zorganizowanie się i wzięcie całego tego galimatiasu w swoje ręce :) Oj nie będzie łatwo... Ale damy radę, bo jak nie my to kto???
Szczerze mówiąc do dziś interesowało mnie tylko karmienie, przewijanie i kąpanie Amelki, no i to bym była wyspana i wypoczęta hihihi Teraz A. wraca do pracy, teściowa do Polski a ja zostaję sama z dziewczynkami. Teraz muszę się po prostu przeorganizować i zacząć działać :)
Na szczęście Andrea zaakceptowała siostrę bardzo dobrze i większość czasu nie zwraca na nią większej uwagi... Interesuje się tylko wtedy gdy Amelka płacze, co nie jest częste...

Teraz jest już wieczór, dość późny zresztą... Dziewczynki śpią a ja leżę w łóżeczku... Przyznam, że czarno widziałam to wszystko ale szczerze mówiąc nie było źle... Andrea się wyszalała i sama padła a Amelka po spożyciu porcji mlecznej popłakała, pogrymasiła i też w końcu zasnęła...

Tak więc moi drodzy tym akcentem kończę swoje krótkie sprawozdanie... Sen teraz jest u mnie bowiem cenniejszy niż cokolwiek :) A nie wiadomo kiedy Amelka poczuje głodek, tak więc zmykam spaćku :)
Trzymajcie kciuki za mnie i moje pieszczochy... I niebawem dam znać jak poszło :)
Dobrej i spokojnej nocy...
M.